به گزارش شهرآرانیوز، از شایع‌ترین عوارض جنسی داروهای ضد افسردگی می‌توان به کاهش میل جنسی اشاره کرد. این در حالی است که یک روانپزشک ممکن است داروهای ضد افسردگی را برای مدیریت افسردگی شما تجویز کند، اما از طرفی هم، تمایلات جنسی برای بسیاری از مردم بخش مهمی از زندگی سالم است که کاهش میل جنسی در آنها ممکن است زیاد خوشایند نباشد. برای همین بروز عوارض جانبی جنسی ناشی از داروهای ضد افسردگی می‌تواند ناامید کننده و ناراحت کننده باشد. این در حالی است که راه‌هایی برای مقابله با عوارض جنسی داروهای ضد افسردگی وجود دارد.
یکی از مهمترین راهکار‌ها برای رفع این مشکل صحبت کردن با شریک زندگی و حتی یک روانشناس است. اما بهتر است تمامی راهکار‌های مقابله با عوارض جنسی داروهای ضد افسردگی را بشناسید تا در صورت بروز بتوانید سریعا آنها را شناسایی کنید.
افسردگی و داروهای ضد افسردگی می‌توانند علائمی مانند کاهش میل جنسی، خشکی واژن و اختلال نعوظ ایجاد کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که این عوارض جانبی جنسی بسیار رایج هستند. یک متاآنالیز روی بیش از ۱۴۰۰۰ نفر نشان داد که تشخیص افسردگی ۵۰ تا ۷۰ درصد خطر ابتلا به اختلال عملکرد جنسی را به همراه دارد. این خطر در افرادی که داروهای ضدافسردگی مصرف می‌کردند اندکی افزایش یافت.
اختلال عملکرد جنسی مرتبط با افسردگی ممکن است حتی بیشتر از آنچه آمار نشان می‌دهد بروز پیدا کنند. از طرفی هم افراد ممکن است از گزارش مشکلات جنسی به پزشک یا روانپزشک خود احساس خجالت و بی میلی کنند. اگر اختلال عملکرد جنسی را تجربه می‌کنید، می‌توانید با صحبت کردن در مورد آن با شریک زندگی خود و همچنین پزشک یا درمانگر خود، اولین قدم را در جهت رفع آن بردارید.
زمان مصرف داروی ضد افسردگی ممکن است در میل جنسی شما نیز تاثیر داشته باشد. صبر کردن تا بعد از رابطه جنسی برای مصرف دارو‌هایی مانند زولافت (سرترالین) یا داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای ممکن است به کاهش عوارض جانبی جنسی کمک کند، بهتر است زمانی که سطح دارو‌ها در بدن شما در پایین‌ترین حد است، رابطه برقرار کنید.
تصمیم گیری در مورد زمان مصرف دارو به عوامل زیادی بستگی دارد، مانند برنامه روزانه یا سایر عوارض جانبی که تجربه می‌کنید (مانند حالت تهوع، که ممکن است در صورت مصرف قرص خود با غذا، یا مشکلات خواب کاهش یابد).
هنگامی که تصمیم می‌گیرید چه زمانی قرص خود را مصرف کنید، مطمئن شوید که الگوی فعالیت جنسی خود را در برنامه در نظربگیرید. اگر به احتمال زیاد در عصر رابطه جنسی دارید، قرص خود را صبح مصرف کنید ممکن است کمک کننده باشد.
برخی از انواع خاصی از داروهای ضد افسردگی ممکن است کمتر عوارض جانبی جنسی داشته باشند. Trintellix یک داروی افسردگی است که برای مثال نشان می‌دهد که عوارض جانبی جنسی کمتری دارد. Wellbutrin (بوپروپیون)، یک مهارکننده بازجذب نوراپی نفرین-دوپامین (NDRI)، به روشی متفاوت از مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند پروزاک، زولوفت و پاکسیل (پاروکستین) عمل می‌کند.
برای برخی از افرادی که هنگام مصرف SSRIها عوارض جانبی جنسی را تجربه می‌کنند، تغییر دارو ممکن است به حل مشکل کمک کند.
در برخی موارد، پزشک ممکن است از شما بخواهد که به مصرف دارو‌هایی که در ابتدا برای افسردگی تجویز شده بودید ادامه دهید، اما داروی دیگری مانند Wellbutrin را نیز به آن اضافه کنید. آنها همچنین ممکن است دارو‌هایی را توصیه کنند که به طور خاص برای درمان اختلال عملکرد جنسی طراحی شده اند.
تحقیقات نشان داده است که علاوه بر داروهای ضد افسردگی، افرادی که اختلال نعوظ را تجربه می‌کنند می‌توانند دارو‌هایی مانند ویاگرا (سیلدنافیل) یا سیالیس (تادالافیل) که برای درمان این اختلال استفاده می‌شوند، را مصرف کنند.
اگر سعی کرده اید داروهای ضد افسردگی خود را تنظیم کنید یا دارو‌ها را تغییر دهید، اما عوارض جانبی جنسی همچنان ادامه دارد، بهتر است گزینه‌های درمانی جایگزین برای درمان افسردگی را امتحان کنید. اگر علائمی که تجربه می‌کنید ناشی از افسردگی باشد، روش‌هایی برای رسیدگی به عوارض جنسی داروهای ضد افسردگی نیز می‌تواند کمک کند. ممکن است دریابید که این استراتژی‌ها حتی به شما کمک می‌کنند افسردگی خود را بهتر مدیریت کنید.
روان درمانی، طب سوزنی، مکمل‌های غذایی و سایر جایگزین‌ها ممکن است ارزش امتحان کردن را داشته باشند. شما همچنین می‌توانید شریک زندگی خود را تشویق کنید تا برخی از این تغییرات سبک زندگی را انجام دهد. ممکن است سعی کنید با هم ورزش کنید تا برای رابطه جنسی آماده شوید یا انواع جدیدی از تحریکات را در برنامه روزانه خود بگنجانید.
اگر سعی کرده اید علائم جنسی خود را با چندین روش برطرف کنید و هیچ بهبودی مشاهده نکردید، ممکن است دلیل دیگری وجود داشته باشد. بسیاری از بیماری‌های روانی و جسمی وجود دارند که می‌توانند بر روی روابط جنسی شما تأثیر بگذارند.
اختلال میل جنسی کم‌فعال (HSDD) یک وضعیت سلامت جنسی شایع است، اما اغلب مورد بحث قرار نمی‌گیرد. افراد مبتلا به HSDD هیچ انگیزه‌ای برای تجربه‌های جنسی یا صمیمی ندارند. فرد مبتلا به HSDD به دنبال نزدیکی جنسی نیست و بسیاری در مورد رابطه جنسی فکر یا خیال پردازی نمی‌کنند. اختلال عملکرد جنسی نیز می‌تواند ناشی از برخی رفتار‌ها باشد. اگر از الکل یا سایر مواد استفاده می‌کنید، ممکن است در هنگام مصرف ویا هنگام ترک اعتیاد، عوارض جنسی احساس شود.
تغییرات مرتبط با سن، بیماری یا درد مزمن، و استرس‌های زندگی (مانند بچه دار شدن یا شروع کار جدید) نیز می‌توانند بر زندگی جنسی تأثیر بگذارند. این عوامل ممکن است مقابله با عوارض جانبی جنسی ناشی از افسردگی یا دارو‌ها را دشوارتر کند.
ارتباط با شریک زندگی بخش مهمی از یک رابطه سالم است. زمانی که شما و شریک زندگیتان با مشکلات جنسی دست و پنجه نرم می‌کنید، مهمتر است که بتوانید با یکدیگر صحبت کنید. بحث در مورد این موضوعات ممکن است از نظر احساسی شدید باشد و هر دوی شما باید برای گفتگو وقت بگذارید، اما مهم است که این کار را انجام دهید. صحبت کردن در مورد مشکلات رابطه بخشی از قوی نگه داشتن رابطه است.
شما و شریک زندگیتان می‌توانید فضایی را ایجاد کنید که در آن هر دو احساس امنیت کنید و احساسات خود را ابراز کنید. هر زوجی راه ارتباطی خاص خود را دارد و هر فردی که در رابطه است سبک متفاوتی برای بیان احساس خود دارد. نیاز‌های عاطفی و جنسی فردی شما (و همچنین نیاز‌های همسرتان) منحصر به فرد است، اما ممکن است متوجه شوید که این دستورالعمل‌های کلی می‌توانند به شما کمک کنند تا ارتباط مؤثرتری داشته باشید.
چه خودتان علائم اختلال عملکرد جنسی را تجربه کنید و چه شریک زندگی تان، تمام تلاش خود را بکنید تا سرزنش را از گفتگو دور نگه دارید. از سرزنش دیگران بپرهیزید، بلکه در مقابل میل به سرزنش خود نیز مقاومت کنید.
ابراز ناامیدی و نگرانی در یک رابطه می‌تواند دشوار باشد، اما این احساسات می‌توانند در مورد رابطه جنسی حساس‌تر باشند. ممکن است فکر کنید که نگه داشتن این احساسات از شریک زندگیتان باعث نجات احساسات او می‌شود، اما نادیده گرفتن نیاز‌های عاطفی خود یا کم‌اهمیت جلوه دادن آنها برای شما یا رابطه‌تان مفید نیست.
افسردگی می‌تواند باعث احساس تنهایی در فرد شود. وقتی کسی را دوست دارید که افسرده است، ممکن است احساس کنید از او جدا شده اید. اگر شما و شریک زندگی تان سعی می‌کنید مشکلات جنسی در رابطه خود را که ناشی از افسردگی است حل کنید، از دیدگاه تیمی به حل مسئله بپردازید.
زندگی مشترک خود را اغلب و به روش‌هایی جدا از رابطه جنسی تقویت کنید. اگر در برقراری ارتباط مشکل دارید، ممکن است شما و شریک زندگیتان به مشاور مراجعه کنید. داشتن یک درمانگر مورد اعتماد، فضای امنی را برای به اشتراک گذاشتن آشکار احساسات و کار بر روی مشکلات ایجاد می‌کند که شما می‌توانید در یک فضای محرمانه مشکلات خود را به طور کامل بازگو کنید.